KARAPINAR KÖYÜ VE YORESİNDE DÜĞÜNLER
Aslında artık bu gelenek lerimiz baya maziye karışmak üzere ,
Köyümüzde düğünler bazı farklılıklar olsa da diğer komşu köylerin düğünleri ile hemen hemen aynıdır. Bu benzerlik yöre olarak aynı ortak kültür yapısına sahip olmamızdan kaynaklanmaktadır. Her yörenin kendine has benzerlikleri olabileceği gibi bazı farklılıklarda olması doğaldır. Burada köyümüzdeki düğünleri, düğün öncesi ve sonrası ile anlatmaya çalışacağım.
DÜĞÜN ÖNCESİ
(Dünürcülük)
Düğün öncesi ilk iş kız istemektir. Tabi bu her yerde aynıdır. Ama şekil olarak farklı olabilir. Evlenecek olan gençlerin birbirini sevmesi ve istemesi önemlidir. Oğlan tarafı kız evine dünürcü geleceklerini haber gönderir. Kız tarafı kızlarını vermeyecek olsalar bile nezaketende olsa davet ederler. Kız istemek için Perşembe veya Pazar günleri kız evine dünürcülüğe gidilir. Biraz sohbetten sonra asıl konuya gelinir. Adabına uygun olarak kız istenir. Kız tarafı (kız evi naz evi) usulüne uygun olarak düşüneceklerini daha sonra kendilerine haber vereceklerini söyleyerek oğlan evini uğurlar. Kızlarını verecek olsalar bile ikinci defada verilir.
İkinci defa kız evine gelindiğinde söz kesilir. Kız evi tarafından oğlan evine yağlık verilir. Tabi bu arada oğlan evi de kız evine çiçek ve çikolata götürür. Nişan için gün alınır.
(Nişan)
Nişan günü belli olduktan sonra nişan kıyafetleri için alış veriş yapılır. Önceden buna pusat görme denilirdi. Nişan kız evinde yapılır.
bır yandan nişan hazırlıgı bıryan dan da çeyizler hazırlanırdı.
Nişanlar genelde bayram günleri yapılmaktadır. Kurban veya Ramazan Bayramının 2 nci veya üçüncü günleri olmaktadır. Nişanda gelin kıza takılar takılır, nişan yüzükleri takılarak eğlence yapılmaktadır.
(Heybe Götürme)
Nişan merasimi bitmiştir. Düğün öncesinde nişanlılık döneminde oğlan evi bayramlarda kız evine aldıkları eşya ya da hediyeleri götürürler. Buna heybe götürme denir. Heybe götürmeye akrabalar davet edilir. Kızın arkadaşları çağrılır. Kendi aralarında yöresel oyun oynarlar. Gelin kız oyun oynamaya ortaya çıktığında oğlan anası gelin kıza bezleri asar, hediyeleri verir.
DÜĞÜN

Düğün günü kız tarafına danışılarak kararlaştırılır. Her iki tarafta düğün hazırlıklarına başlarlar. Düğün için davul ve zurnacılar tutulur, okuntular (davetiyeler) dağıtılır.

Bir yandan düğün hazırlıkları bır yandan da gelecek misafirler için yemekler hazırlanır bir telaş içinde geçerdi,
Köyümüzde düğünler genellikle Cuma günü başlar Pazartesi günü damat çamurlama ile sona erer. Cuma günü davulcular köy girişinde çalarak köye geldiklerini haber verirler. Oğlan evine çalarak gelirler. Oğlan evi onları karşılar. Çay ve yemek ikramı verilir. Biraz istirahat edilir .
bu arada yemek zamanı ise yemekler de yenır.
Aynı gün akşam namazından sonra köy odasında her evden bir erkek yemeğe davet edilir. Yemekten sonra gelen misafirlerin evlere dağıtımı (konak işi) yapılır. Düğüne gelecek misafirlerden kimin nerede kalacağı Cuma günü akşamı belirlenir.
Köyün gençleri de kendi aralarında toplanarak bayraktar seçimi yaparlar. Bayraktar genelde damadın akrabalarından seçilir. Düğünde taşınacak bayrak hazırlanır. Oğlan evi avlusuna uygun bir yere dikilir. Düğün boyunca köyün gençlerini ve çalgıcıları o yönlendirir. Aynı gün yine kız evinde köyün kızları da sepi evi hazırlarlar. Sepi evi gelin kızın hazırlamış olduğu işleme, yazma, bez, çeyiz vs. lerin sergilenmesidir.
Cuma günü akşam az da olsa bir eğlence yapılır.
Bayraktar çalgıcıları davulcu konağında (çalgıların yatacağı yer) yatırdıktan sonra yatmaya gider ya da kendisi de konakta yatar.
Cumartesi günü
Cumartesi günü sabah bayraktar gençlerden önce çalgıcıları uyandırır, görevlendirdiği gençlerde onların yemeklerini getirirler. Sabah yemekten sonra düğün evi önünde davul zurna sabah nöbeti çalar. Gençler toplanır, nöbet çalındıktan sonra gençler oynarlar. Dışarıdan düğüne gelen misafirler oğlan evine yakın bir yerde beklerler. Önce damat gider onlara hoş geldiniz der. Damat bayraktar’a misafirlerin bulunduğu yeri söyleyerek gidip getirmelerini isterler. Davul zurna çalarak köyün gençleri de bayrakla maniler söyleyerek düğüncüleri getirirler. Gençlerin söylediği
manilerden bazıları;
Kırda yaydım koyunu Ah ışıklar ışıklar
Çayda verdim suyunu Şaklamıyor kaşıklar
Terzilermi kesti a yarim Benizinden bellidir
İkimizin boyunu Sevda çeken aşıklar
Kara koyun keneli Dere baştan taşmaz mı
Mintanı var düğmeli Yol gedikten aşmaz mı
Geçme güzel karşılama Sil gözünün yaşını
Yaktın beni temmelli Ayrılan kavuşmaz mı
Düğüncüler gençlerle birlikte oğlan evine getirildiğinde şu mani söylenir.
İşte geldik biz size
Oturalım diz dize
Hadi selamünaleyküm ağalar size
Hay dileeeek
Bu düğüncü getirme işi bu şekilde yapılır. Gelen misafirler oynatılır. Gençler oynar. Genelde düğünlerde içki olsa da toplumu rahatsız edecek şekilde açık alanlarda içilmemesine özen gösterilir. Gençler bayrak taşırken içki içmezler. Kızlar da kendi aralarında oyun evi kurarlar. Bakır çalarak oynarlar. Köyün oğlanları pencere ve kapıdan onların oyunlarına bakmaya çalışır. (Artık günümüzde hep beraber oynanmaktadır)

(Döşek Götürme)
Cumartesi günü öğle yemeğinden sonra oğlan evi tarafından hazırlanan ve gelin kıza hediye edilecek döşek, yorgan, halı, kilim ve diğer eşyalar Pazar günü geri getirilmek üzere götürülmesidir. Bu da davul zurna ve gençlerin bayrakla beraber maniler söyleyerek kız evine gidilmesidir. Kız evine varıldığında eşyalar bırakılır, gençler oynar ve geriye dönülür.

(Kına Gecesi) 
Kına önceleri Pazar günü gelin almaya gitmeden önce yapılırdı. Yalnız son yıllarda artık cumartesi akşamı yapılmaktadır. Kına için kız evine gidilir. Burada bütün köylü ve misafirler toplanır. Gençlerde çeşitli oyunlar hazırlarlar. Bütün misafirler oyun oynamaya davet edilir. Ayrıca güzel türkü söyleyenler türkü de söyler. Bu arada geline kına yakılır. Kına sona erdikten sonra oğlan evi önünde eğlenceye devam edilir. Eğlence sabaha karşı sona erer.
Pazar günü

Pazar günü dışarıdan gelen misafir az olur. Kendi köylülerimiz düğüne gelirler. Onlarda diğer misafirler gibi belli bir yerde durarak kendilerini karşılatırlar. Davul zurna eşliğinde köyün gençleri manilerle onları düğün evine götürür. Düğün sahibinin yakınları ise sini (tepsi) götürür. Sini düğün ekmeğinin elek veya küçük kalbur içine yazma veya kumaş türü bez konulur bezin üstüne düğün ekmekleri konur. Ekmeklerin üzerine para takılır. Bunları çocuklar kafalarının üstünde taşır. Köylülerin karşılanması akşam üzerine kadar devam eder. Tabi sabah ve öğlen yemekte verilir.
Düğünde oynanan oyunlar.
Ağır hava, karşılama, çiftetelli, aşağıdan, harmandalı, cemilem, Mevlana, Köroğlu, sağırlar havası bunlardan bazılarıdır.

Eskiden köylerimiz de gelin ler bu şekilde hazırlanır ve yanlarında arkadaşların da bazıları gelin hanımı gelin ev den gidene kadar gece gündüz bekler lerdi,

bu bekleme esnasında geline evlilik le ilgili bilgiler yenı evlen miş gelinler tarafından anlatılır geline bilgi verilirdi.aynı zaman da damat beye de yeni evlen miş arkadaşları tarafından bılgılendırılır od a azda olsa evlilige ilk

adımı atmadan önce önbilgileri alır gerdek gecesıne girerdi...
Şimdikine nazaran aslında eskiden gelinler al gelin olurdu iş te burada görüldüğü gibi
Gelin alma

Gelin almaya akşama doğru, ikindi namazından sonra gidilir. Herkese davet edilir.
yazan : metin GACAR
KARAPINAR KÖYÜ TEMSİLCİSİ